't Koereurke neemt afscheid...

Beste supporters,

Sedert vrijdagavond 20 februari ben ik terug in Chambéry, na mijn verblijf in de Ardèche. Vroeger dan gepland; ik heb dan ook een belangrijke beslissing genomen...
Gedurende de hele winter, die toch wel lang was na mijn vervroegd seizoenseinde vorig jaar door overtraindheid, voelde ik de motivatie om te fietsen meer en meer wegnemen. Ik heb in de kerstvakantie veel tijd gestoken om mijn examens Toegepaste Vreemde Talen (Engels-Duits) en Economische Wetenschappen, van begin januari zo goed mogelijk voor te bereiden. Met resultaat, want onlangs kreeg ik te horen dat ik mooi geslaagd was over de ganse lijn! Dit zorgde er wel voor dat ik een redelijke conditieachterstand had opgelopen tegenover mijn collega-wielrenners die al stages aan het afwerken waren. Ook kwam ik in die kerstvakantie (door de beruchte feestdagen) wat kilootjes bij. Nadien vond ik nooit nog plezier in mijn trainingen, had steeds meer moeite om te vertrekken en had al gauw de neiging vroeger terug te draaien. Mede ook door continue ongemakken als scheef en ongemakkelijk op de fiets zitten (waardoor ik om de 2 weken naar de osthepaat moest (maar deze hier in Chambéry vond ik allesbehalve goed!) stond ik vorige week woensdag op met het gevoel dat het genoeg was geweest. Dit komt waarschijnlijk voor jullie allen nu over als een zeer abrupte beslissing, maar ik zit er toch al een tijdje op de broeden. Ik probeerde mezelf nog wat te pushen, maar als je zo tegenover je trainingen staat, hou je dit toch niet vol.
Ik ben verzadigd. Beoefen de sport sinds mijn 13 jaar en daarvoor deed ik ook al een kleine 4 jaar aan atletiek bij AV Molenland in Tielt.

Vele mooie momenten heb ik beleefd in mijn niet-professionele carrière. Het mooiste moment is ongetwijfeld mijn rit- en eindwinst in de Tour du Valromey/Ain in 2006, hier overigens vlakbij! Niet voor niets keerde ik deze winter enkele keren terug naar Virieu le Grand, het dorpje waar ik de 3e rit won met 3 minuten voorsprong op de achtervolgers. Ik nam er enkele foto's. Het leek al alsof ik toen aan het terugkijken was op mijn carrière.
Gans 2006 was overigens een schitterend koersjaar voor mij. Ik kon in bijna elke nationale of internationale wedstrijd waar ik aan deelnam, mijn stempel op de wedstrijd drukken en een mooie ereplaats behalen. Dat jaar won ik vroeg op het jaar ook al de GP André Noyelle in Ieper, voorloper van de Kattekoers voor amateurs.

In 2007 als eerstejaarsbelofte werd mijn 6e plaats op col du Glandon en tevens in het eindklassement van die Tour des Pays de Savoie mijn beste resultaat. Ik mocht toen ook de witte trui van beste jongere mee naar Tielt nemen.

Vorig seizoen zette ik een klein stapje voorwaarts in de eerste koershelft. Ik kon al mee een wedstrijd bepalen en haalde telkens betere resultaten dan het jaar voordien. Hoogtepunten werden mijn 10e plaats in de Ronde de l'Isard (4-daagse in Pyrenëeen), mijn 4e plaats in de Tour des Pays de Savoie (3 daagse in Alpen, waar ik de ganse rittenkoers niet uit de top 5 ging) en mijn enige zege als belofte in de Memorial Patrice Bar te Beyne-Heusay (in provincie Luik). Na die overwinning ging het alsmaar bergaf. Mijn lichaam nestelde zich in een staat van overtraindheid, waardoor verdere prestaties uitbleven en ik noodgedwongen het seizoen vervroegd moest stopzetten (eind augustus).

Dit seizoen ging ik uitkomen voor de Franse satellietploeg van Ag2r, Chambéry Cyclisme Formation. Maar zover komt het dus niet. Ik hield een speech voor renners en ploegleiders, waarin ik mijn beslissing verklaarde. Ik zal voor altijd gepassioneerd blijven door de wielersport. Zal alles op de voet blijven volgen. Dat gaat er nooit meer uit denk ik! Ook zal ik bijna dagelijks recreatief blijven sporten. Lopen, fitness en als het zomerweer me echt weer kriebelt, zal ik wel een toertje fietsen met een kameraad of ex collega. (of de papa misschien nog?)


Nu ga ik me meer dan ooit kunnen focussen op mijn STUDIES hier in Chambéry, die 3 jaar lopen.

Bij deze wil ik graag alle mensen bedanken die mijn resultaten volgden ("de stille supporters" zoals men zegt), diegenen die mij steunden door naar mijn supportersfeest te komen en vooral diegenen die echt voor me klaarstonden (deze mensen weten wel dat ik het over hen heb), waaronder natuurlijk mama en papa. Zonder hen had ik nooit die mooie dingen kunnen laten zien op de fiets. Ze waren er altijd voor mij en stimuleerden me! Bedankt dat ik de kans kreeg het in de sport te proberen! Vreugde en verdriet, euforie en pijn hebben we samen gedeeld.

Mijn supportersclub "Supporters Fabrice Naert" hielp mijn carrière ook verder! Mijn pa stak heel veel energie in mijn wielercarrière en stampte uiteindelijk deze supportersclub uit de grond. Daar ben ik hem heel heel dankbaar voor! Wielrennen is een dure sport en door middel van 2 organisaties werden allerlei materiele aankopen mede mogelijk gemaakt:

- De Wielerjeugddag West-Vlaanderen in Tielt is een wielerproef voor zowel miniemen als niet-aangeslotenen. Deze organisatie groeide door de jaren heen door het uitstekend werk geleverd door de bestuursleden. Vooral mijn pa wist dankzij zijn enorm organisatieinstinct jaar na jaar de WJD te doen groeien, die intussen als Wielerjeugddag West-Vlaanderen een vaste waarde heeft in het wielercircuit voor de allerjongsten en voor zij die eens willen proeven van de wielersport.

- Het supportersfeest in het tussenseizoen was dan eerder bedoeld om al mijn supporters te verzamelen en er samen een sfeervolle avond van te maken, gekruid met een heerlijke maaltijd, tombola, interviews (van mezelf en op het allereerste feest ook met cyclocrosskampioen Roland Liboton!) en diverse muzikale optredens om van te snoepen (in de eerste jaren voornamelijk Jason Bradley, nadien vervangen door Niki Bandera, Stupid Cupid, Roswitha, Dennie Damaro, Tony Cabana en Hervé Cnockaert (die Frank Sinatra zingt). De prachtige avond werd afgesloten door muzikale omlijsting door DJ Martin en nu en dan kregen we ook verrassend volk op bezoek zoals Mon Peeters, de verzorger van Johan Museeuw en Sinterklaas en zijn Pieten.

Alle medewerkers in de aanloop naar deze 2 mooie evenementen en de medewerkers van de dag zelf wil ik bij deze ook nog eens van harte bedanken, alsook onze hoofdsponsors en andere sponsors!! Door u allen is het mogelijk geweest. De wielersport is mooi.

Ook aan de webmaster Andy Vermeulen ne grote merci voor het regematige onderhoud van mijn website en uiteraard voor de prachtig gecreëerde affiches, flyers voor Wielerjeugddag en Supportersfeest. De blog met de 'fabricefan' : De dag van de Glandon, van Paul heeft me veel steeds veel plezier gedaan. Dan niet te vergeten de Werner die zowat alle functies voor me heeft gedaan, van pullegever, speaker, animator, ... eigenlijk teveel om op te noemen.


DANK U ALLEMAAL, IK ZAL DIT NOOIT VERGETEN. HET WAS/IS EEN MOOIE TIJD.

Jullie blijven mijn vrienden voor het leven.


Hier zet ik voor jullie nog eens mijn OVERWINNINGEN uit mijn hele carrière op een rijtje. Het zijn er uiteindelijk 16 (*)geworden:
(*) Kleine anekdote: Ik zou kunnen zeggen dat ik mijn eerste overwinning reeds behaalde als 6-jarig ventje! Toen ging ik op een dag met mijn pa kijken naar de profkoers in Wingene. Toen de laatste ronde volop aan de gang was en ik met mijn pa op enkele honderden meters van de aankomst aan de nadars kwam, zei hij dat we nu achter de dranghekkens moesten fietsen. Ik had daar blijkbaar geen oren naar en fietste ongestoord verder richting finishlijn. Mijn flater begon pas tot me door te dringen toen ik de speaker plots in paniek hoorde slaan en het klaarblijkelijk over mij had! Enkele toeschouwers hadden alle moeite van de wereld om me nog op tijd van de aankomstlijn weg te plukken voor de hele meute spurtte voor de zege. Het was Bart Voskamp die toen won. Ik was doodbeschaamd en de hele rit met mijn pa van Wingene naar Tielt kreeg ik nauwelijks een woord over mijn lippen...

2001 aspirant Molenspurters Meulebeke 1 overwinning (Laneuville)

2002 aspirant Molenspurters Meulebeke geen overwinning(en)

2003 nieuweling Molenspurters Meulebeke 1 overwinning (Gistel (aanval laatste kilometer))

2004 nieuweling Molenspurters Meulebeke 4 overwinningen (Dottignies (waar ik rondreed met een voortand minder, als gevolg van een operatie door mijn serieuze val in 2003 - zie verder onder 'VALPARTIJEN'. Op het podium glimlachte ik dus wijselijk met mondje gesloten), Meulebeke (pelotonspurt), Luigne (lange solo) en Rozebeke (solo laatste ronde))

2005 junior Sportgroep Maes Koksijde 2 overwinningen (klimkoers côte de Wanne (voor Ben Gastauer, Luxemburgs kampioen, 2e in voorbije Classique des Alpes en nu dus 'ploegmaat' hier in Frankrijk) + eindklassement "Triptiek des grimpeurs")

2006 junior Koninklijke Balen B.C. 7 overwinningen (clubkampioenschap Mol (groepsspurt), GP André Noyelle te Ieper (aanval laatste kilometer uit kopgroep van 5), GP van Dippach (Lux) (lange solo), rit 3 Tour du Valromey/Ain (Fra) (3 minuten voorsprong op achtervolgers), eindklassement Tour du Valromey/Ain, Aubel (in apocalyptische weersomstandigheden) en Leignon (solo laatste ronde))

(Ook in 2006 vocht ik me door mijn 6e middelbaar 'Economie-Moderne Talen' in de Bron te Tielt. Het kostte me toen bloed zweet en tranen. Als overwinning voor mezelf kon het zeer zeker tellen!!)

2007 belofte Wielergroep Beveren2000 geen overwinning(en)

2008 belofte Wielergroep Beveren2000 1 overwinning (Memorial Patrice Bar te Beyne-Heusay (lange spurt bergop met 5))

Naast mijn overwinningen behaalde ik nog vele mooie EREPLAATSEN:

2001 aspirant Molenspurters Meulebeke vele dichte ereplaatsen (7e in allereerste wedstrijd in Izegem)

2002 aspirant Molenspurters Meulebeke 7e plaats Provinciaal Kampioenschap te Beernem en selectie voor Belgisch Kampioenschap Leopoldsburg, vele dichte ereplaatsen

2003 nieuweling Molenspurters Meulebeke

2004 nieuweling Molenspurters Meulebeke 2e klimkoers Herbeumont, 6e klimkoers Harzé, selectie Vlaamse Ploeg ASVÖ Jugend Tour (Oostenrijk), selectie Vlaamse ploeg + 6e in rit 1 Critérium Européen des Jeunes (Lux) (+ bergkoning gedurende 2 etappes), vele dichte ereplaatsen in kermiskoersen

2005 junior Sportgroep Maes Koksijde selectie nationale ploeg Classique des Alpes (31e), stage nationale ploeg Belley (Fra), 3e in klimtijdrit Harzé, 11e in klimkoers Harzé, 8e in klimtijdrit côte de Wanne, selectie nationale ploeg GP Ruebliland (Zwi) (12e in eindstand), vele dichte ereplaatsen in kermiskoersen

2006 junior Koninklijke Balen B.C. 4e in 2e rit Ster van Zuid-Limburg, 18e in eindstand Giro della Toscana (Ita) , 3e in bergklassement Giro della Toscana, 10e in Classique des Alpes (Fra), 3e in klimkoers Herbeumont, 2e in GP Général Patton (Lux), 10e in 2e rit Tour du Valromey (Fra), 5e in 4e rit Tour du Valromey, 2e in bergklassement Tour du Valromey, 5e in klimkoers Harzé, 4e in eindstand Liège-La Gleize (respectievelijk 3e en 5e in ritten), 2e in Ronde des Vallées (Fra), 4e in Remouchamps-Ferrières-Remouchamps, 5e in eindstand Ronde van Kroatië, 6e in 2e rit Ronde van Kroatië, voorselectie voor WK te Francorchamps + vele dichte ereplaatsen in kermiskoersen

2007 belofte Wielergroep Beveren2000 12e en beste jongere in 2e rit Ronde de l'Isard (op Guzet Neige)(Fra), 6e in eindklassement Tour des Pays de Savoie (Fra), 6e in 3e rit Tour des Pays de Savoie (op col du Glandon) + beste jongere Tour des Pays de Savoie

2008 belofte Wielergroep Beveren2000 10e in eindklassement Ronde de l'Isard (Fra), 8e in 2e rit Ronde de l'Isard (op Goulier Neige), 8e in 4e rit Ronde de l'Isard (over col du Port, Agnès, Latrappe en Core), 4e in eindklassement Tour des Pays de Savoie (Fra), 2e in 1e rit Tour des Pays de Savoie (jongerentrui), 3e in 2e rit Tour des Pays de Savoie (op La Toussuire), 5e in 3e rit Tour des Pays de Savoie (over col du Cucheron en) Granier), 12e in 2e rit Ronde van Luxemburg, 9e in 1e rit Tour des Pyrénées (over col d'Aspin in finale), vele ereplaatsen in kermiskoersen



Daarnaast waren er ook enkele dieptepunten, zoals VALPARTIJEN en OVERLIJDENS:

2001: in de voorbereiding op mijn eerste wielerseizoen moest ik duidelijk nog wat wennen aan die klikpedalen. Na de doortocht van de Ronde van Vlaanderen in Aarsele reed ik huiswaarts, toen het verkeer voor mij opstropte. Ik geraakte in paniek, geraakte niet uit mijn klikpedaal en viel bij stilstand neer op de linkerkant. Een auto kwam maar een meter van mijn hoofd voorbijgereden.. Een week na mijn allereerste wedstrijd in Izegem (7e), geraakte op diezelfde manier mijn enkel op training onder een van de wielen van een traktor vlakbij de Poelberg in Tielt. 3 weken gips was het verdikt. Het was een tijd waar ik nog reed met 'geharde' koersschoenen van een soort leder. Ik denk dat dit een wel zeer vervroegd carrière-einde voorkwam!

2003: In april kwam ik ten val in de wedstrijd in Zulzeke. Liep enkele schaafwonden op, maar kon de wedstrijd nog uitrijden. Daarvoor moest ik wel nog mijn ketting terug op het tandwiel leggen. Na enkele keren met dat kettingvet onder mijn neus gewreven te hebben had ik plots ne moustache in de wedstrijd. Tot zover de 'leukste' valpartij van het jaar. De volgende keer dat ik kennis maakte met het asfalt was andere koek: In de afdaling van de Nieuwe Kwaremont reed ik achter de auto om snelheid te trainen. Een blok hout op de weg die niet werd opgemerkt zorgde voor een spectaculaire tuimelperte, waarbij ik aan hoge snelheid met mijn gezicht over het asfalt schuurde. Resultaat: voortand los en volledig bebloed aangezicht. In het ziekenhuis van Waregem stelde men hele diepe vleeswonden vast. Alle dagen moest dit verzorgd worden en daarna moest ik een soort masker dragen, eerst overdag en 's nachts, daarna enkel 's nachts. Dit masker moest drukken op mijn 2 lelijke littekens (tussen mond en neus en op de rechterkant van mijn kin).Dat was een moeilijke tijd rondlopen zo op school. Deze littekens zijn nog steeds wat zichtbaar, maar het is toch een groot verschil in vergelijking met 5 jaar geleden.
De dag na mijn valpartij werd Aarsele opgeschrikt door nog veel erger nieuws: Ann, de moeder van Ward Vandekerckhove (ploegmaat bij de Molenspurters én dorpsgenoot) overleed door de gevolgen van een epilepsie-aanval. Bijna als mummie woonde ik in de kerk van Aarsele de begrafenisplechtigheid bij.

2004: in de wedstrijd in Tiegem in september kwam het tot een geschil met een andere renner, waarbij ik lelijk ten val kwam en goed 2 weken in een whiplash moest rondlopen, wat een vervroegd einde maakte aan mijn nieuwelingenperiode. Hierdoor kon ik de Keizer der Nieuwelingen in eigen Tielt niet betwisten.

2005: Begin 2005 verloor ik één van mijn hevigste supporters, Bernice! Een heel warm persoon die heel enthousiast tegenover het leven stond. Opnieuw kwam ik in het seizoenseinde meermaals ten val (zonder veel erg). In de wedstrijd in Everbeek kwam ik ten val op de spekgladde kasseien in de afdaling van Everbeek-Beneden. Ik kwam om mijn staartbeen terecht. Ook in de Beker van België-wedstrijd in Quiévrain kwam ik op een kasseistrook ten val.

2007: als eerstejaarsbelofte kwam ik er zowel in Beauvechain als in Moerbeke van af met schaafwonden. In de Ardense Pijl, een wedstrijd waar ik m'n zinnen op gezet had en goed meeschoof met de voorste gelederen, kwam ik op mysterieuze wijze ten val in de bevoorradingzone. Ik was de eerste minuten wat het noorden kwijt, uiteindelijk bleek ik geen breuken en dergelijke opgelopen te hebben.
In de Tour des Pyrénées was ik niet slecht bezig en stond 20e in het klassement voor de laatste rit naar Bagnères-de Bigorres, een dorpje op de beklimming van de Tourmalet. Maar zover geraakte ik niet. In een van de eerste bochten in de afdaling van col du Soulor ging ik veel te wild tekeer, kwam in de berm tercht, waar een steen me een eind verder katapulteerde. Ik werd vervoerd naar het ziekenhuis van lourdes, maar als bij wonder werden er geen breuken geconstateerd. De grote littekens op beide ellebogen zijn wel nog steeds heel goed zichtbaar.

2008: In mijn laatste koersjaar kwam ik tweemaal ten val. Zowel in Gent-Staden als (opnieuw) in Moerbeke hield ik er enkel schaafwonden aan over.

2009: Op donderdagvoormiddag 5 februari vernam ook ik het trieste nieuws dat ex-ploegmaat bij Beveren2000 Frederiek Nolf in zijn slaap overleden was in de Ronde van Qatar.

Als je over dit laatste eens nadenkt, zie je ook in hoe snel het gedaan kan zijn en dat je elke dag moet plukken.
Deze beslissing heb ik genomen met mijn hart, klaar om een nieuw hoofdstuk in m'n leven aan te vatten.

En tout cas, je continue à vous tenir au courant, désormais de ma vie comme non-cycliste,

A bientôt,


Fabrice, tkoereurke en tegenwoordig 't étudiantje!

Een beslissing!

In de voorbije dagen heeft Fabrice een belangrijke beslissing genomen. Na lang en wijs beraad heeft “ons coureurke” beslist om zijn carrière als wielrenner met onmiddellijke ingang stop te zetten. Voor sommigen kan deze beslissing - dat begrijpen we - aankomen als een kleine donderslag bij heldere hemel… Fabrice is evenwel niet over één nacht ijs gegaan. Het hele verhaal dat aan zijn beslissing voorafgaat hoor je heel binnenkort op deze bladzijden van hemzelf. Intussen past van onze kant uit enkel heel wat respect bij de onverwachte wending die Fabrice aan zijn wielercarriëre en aan zijn leven wil geven.

Sinds gisterenavond staat er alvast al een artikel op de Cyclismag-site (Fabrice Naert : «Pourquoi j'arrête le cyclisme”) dat meer vertelt. En ook bij DirectVelo heeft men het over zijn vroege afscheid aan de wielersport: (“Fabrice Naert raccroche”).

Meer nieuws volgt !