Dag supporters,
Naar jaarlijkse gewoonte reed ik gisteren de GP van Luxemburg in Dippach. Sinds mijn overwinning daar bij de juniors in 2006 word ik nu al twee jaar 'geïnviteerd' door de organisatoren van de wedstrijd om er van start te gaan. Omdat het eens een andere sfeer en een streek apart is twijfelde ik niet om België te doorkruisen, op zoek naar een mooi resultaat in Luxemburg...
130km - geen regen (jawel, voor de 2e keer al dit seizoen..)
GP Luxemburg (Dippach): 10e op 120 deelnemers
Net als vorig jaar, toen ik 22e werd, was het een zeer internationaal getint deelnemersveld. Vooral de continentale ploeg van Differdange heeft heel wat kwaliteit in hun rangen. In die ploeg rijden oa Denen en Zweden die ook bij de profs aan de bak komen. Ook de beste Luxemburgse en goede Duitse renners waren op de afspraak. 'T was dus niet tegen Piet en Janneke te doen gisteren...
Na amper 2 kilometer stortte m'n wereld al bijna in. Voor mij kwam een renner ten val. Ik kon hem niet meer ontwijken middenin het peloton en ging overkop. De snelheid lag niet zo hoog op dat moment, dus ik hield er zelfs geen schrammetje aan over. Zo snel mogelijk terug vertrekken dus, maar na weer 10 meter gereden te hebben merkte ik dat m'n voorrem een duw had gekregen, met als gevolg dat m'n wiel sleepte. Terug stoppen dus en de rem openzetten. Ik mag God dankbaar zijn dat dat maar alles was en dat ik mijn rit kon verderzetten, want anders ging ik me schamen voor al die naft voor niets.
Soit, terug naar de koers, waar Naertje ondertussen diep in het rood aan het gaan is om de grote achterstand (toch zeker 40 seconden) in m'n eentje te dichten op het peloton. Net op het moment dat de aansluiting een feit was, kregen we de berg in het parcours van 11.5km voorgeschoteld. Vooraan het peloton ontwikkelden ze al direct een aardig tempo. Afzien als de beesten was het voor mij, want ik had juist al een enorme inspanning moeten leveren. Eens de berg achter de rug kon ik wat recupereren. Toen kon mijn wedstrijd beginnen, al had ik toch al onmiddellijk een cartouche moeten verschieten. Tot zover ronde 1.
Ondertussen reden 4 renners op kop. In ronde 3 besloot ik me te mengen in de demarrages. Samen met een Luxemburger reden we weg uit het peloton. Een opmerkelijk gegeven is wel dat er in Luxemburg helemaal anders gekoerst word dan in België. Ze rijden veel meer op reserve en zijn bang ook maar 1 trap teveel te geven. Mijn compaan was dus niet echt warm te krijgen om in één ruk de kloof naar de koplpers te dichten. Eén ronde hingen we tussen de koplopers en het peloton. Toen werden we plots bijgehaald door zo'n man of 15, die zich hebben kunnen afzonderen van de rest op de berg. Niet veel later werden ook de eerste 4 ingelopen. 21 man aan het front dus, maar niet voor lang. Terwijl men in België gewoon eerst wat zou ronddraaien en een veilige voorsprong opbouwen, werd er nu al (nog niet halfkoers) om de haverklap gedemarreerd. Waarschijnlijk had ook de aanwezigheid van liefst 8 renners van Differdange daar veel mee te maken. In elk geval, ik heb fameus gevloekt tegen die mannen. Ik sprong meestal direct mee als ééntje van Differdange z'n gat ophief, maar op den duur begint dat te wegen, zodat je eens zegt van "nu mag een ander het wel eens doen in mijn plaats". En jawel, net dan vertrekken 9 van die pipo's. In al mijn colère probeerde ik nog de inmiddels grotere kloof te overbruggen, maar ik bleef hangen. Ik moest me er dan maar bij neerleggen en toch nog strijden voor die laatste top10-plaats. Bij ons groepje achtervolgers voelde ik de rest ronde na ronde verzwakken bergop, terwijl ik nog steeds een mooi egaal tempo kon rijden. De laatste ronde demarreerde ik van op de kop. Ik sloeg direct een hele grote kloof en maakte er een tijdritje van 6km van tot aan de streep. Zo kon ik de GP van Luxemburg toch nog afsluiten met een top10-plaats. Bovendien werd ik nog 2e belofte.
Na de koers was ik zowel tevreden als ontevreden.
Ontevreden: zonder die val en mits wat meer geluk in dat tactisch steekspel nog voor halfkoers zat er wellicht veel meer in.
Tevreden: de conditie wordt beter en beter - die val kon slechter uitgedraaid hebben (niet meer verder kunnen door materiaalpech)
Zo, tot hier dit toch wel lange koereurke (als ik het nu zo bekijk). Ik schrik van mezelf.
VOLGENDE WEDSTRIJD --- mijn eerste rittenwedstrijd van het seizoen!!!!
Van vrijdag tot en met zondag ben ik aan de slag in Circuit des Ardennes (juist over de grens met Frankrijk tegen Charleville-Mezières).
Daar belooft het een nog straffer deelnemersveld te worden dan gisteren, want Beveren2000 is een van de enige NIET-continentale ploegen die deelneemt aan deze wedstrijd. Wil je meer weten over deze wedstrijd, dan kan je surfen naar http://circuit08.over-blog.com/1-index.html
De week erna rijd ik normaal dé Ardennenklassieker voor beloften: Luik-Bastenaken-Luik. Een wedstrijd die ik met rood aangestipt heb.
Ook wens ik nog even mijn website www.fabricenaert.be te promoten. Het bekijken waard!
Sportieve groeten,
Fabrice Naert ('t koereurke)
maandag 7 april 2008
't Koereurke - Ma 7/4/2008
Gepost door FabFan op maandag, april 07, 2008
Labels: 2008, tkoereurke
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten