't Koereurke - Za 11/8/2007

Dag supporters,

't is een hele tijd geleden, want ik ben 3 weken lang op stage geweest in de Pyreneeen. Op het einde van de stage volgde de Tour des Pyrénées, een hoogaangeschreven rittenwedstrijd over 4 dagen in de Spaanse en Franse Pyreneeen voor beloften en vooral veel elites zonder contract, uit continentale ploegen, oudere mannen dus.

Proloog Zarragozza (4.2km): 22e op 105 deelnemers
In het hete Zarragozza kregen we een hele mooie proloog voor de wielen geschoven. 4.2 km, waarvan het grootste deel in een park en met als slot een klim van 350m aan zo'n 10%. Ik deelde goed in en kende op de slotklim geen inzinking. Ik was best tevreden met mijn 22e plaats op slechts 19sec van de winnaar, de Spanjaard Juan Carlos Fernandez Mora van het sterke Spiuk-Extremadura team, die trouwens uitsluitend renners van 23 jaar en meer aan de start brengt. Ik werd hiermee 7e in het jongerenklassement ( de ganse beloftencategorie ).

Rit 1 Huesca - Oloron (164km): 48e op 105 deelnemers
Deze eerste etappe was al bij al de gemakkelijkste van de 3 ritten. We moesten wel over de Puerto al Monrepos en de Alto al Portalet (grens Frankrijk-Spanje).
Ik was erop gebrand om mee te zitten in een ontsnapping, en het lukte me nog ook (als enige Belg). Reeds na 15km reden we met zo'n 20 renners weg uit het peloton. Ondermeer veldrijder Richard Groenendaal was mee. Boven op de Puerto al Monrepos kwam ik in de mist als 3e boven in een groep van slechts 7 man. De rest zou in de afdaling en het middenstuk tussen de cols terugkeren. Onze voorsprong steeg tot 3min45sec tot vlak voor de beklimming van de Portalet, waar ik als 7e bovenkwam. Toen ging het 70 kilometer in dalende lijn richting Oloron. Met een voorsprong van 2min45 op de top van de Portalet had de ontsnapping een enorme kans op slagen en kon ik gaan meestrijden voor de ritzege. Maar U raadt het nooit...2 wegvergissingen waren ons deel...de voorsprong slonk dus in geen tijd van 2min tot minder dan 1min met nog 20km voor de boeg. 3 man waren nog heel erg sterk en ze slaagden erin het peloton voor te blijven. Ikzelf werd op 7km van Oloron gegrepen met de rest van de vluchters. Na een tumultueuze rit volgde echter ook nog een tumultueuze finale. In Oloron kregen we de ene bocht na de andere voorgeschoteld en als kers op de taart stond er plots een vrachtwagen midden op de weg. De sprint werd dus ook flink verstoord. Ik bolde als 48e over de meet, maar dit kon toch zeker 40 plaatsen dichter zijn, ware het niet van de oerslechte organisatie in deze eerste etappe. Op naar morgen zeker...

Rit 2 Tarbes - Lannemezan (169km): 26e op 105deelnemers
Deze rit leidde de renners van Tarbes naar Lannemezan over Col d'Aspin en Col du Peyresourde. In de eerste 20km regende het aanvallen en ik wou me terug posteren in de ontsnapping van de dag. Minder geluk echter dan gisteren en de goede trein van 15 was vertrokken zonder een renner van Beveren2000. Op de Aspin kwam ik met de hoofdmacht van het peloton (zo'n 25 man sterk) boven. In de afzink sloten weer zo'n 20 renners aan. Op de Peyresourde had ik een minder moment en kwam boven op 1 minuut van het groepje gele trui (zo'n 15 man). Maar na de afdaling kon ik met een groep van 5 terug aansluiting vinden bij de favorietengroep. De voorsprong van de leiders slonk door het vele kopwerk van de SPIUK-ploeg zienderogen en op een goeie 15km van de meet waren ze gegrepen. Met zo'n man of 40 gingen we richting eindstreep in Lannemezan. Ik werd 26e. In de algemene rangschikking schuif ik nu op naar de 17e plaats in de alg. stand en 5e in het beloftenklassement. Met morgen de zware rit over de Soulor, Bordères en richting top Tourmalet in het verschiet is alles nog mogelijk in de stand.

Rit 3 Bagnères - Barèges Tourmalet (187km): VAL, opgave
Deze rit van liefst 187km beloofde de zwaarste van de ronde te worden. De eerste 130km waren 'vlak' en daarna volgde de opeenvolging van respectievelijk col du Soulor, col du Bordères en de slotklim naar Barèges (deel vd Tourmalet). Er was terug een ontsnapping, maar vlak voor de Soulor was er een hergroepering. De oorlog kon beginnen! Maar ik was snel genoodzaakt mijn eigen tempo te kiezen en moest de besten laten gaan. Op de top van de Soulor passeerde ik rond de 20e plaats, niet zoooo slecht dus, maar ik voelde dat ik er nog veel kon oprapen op de Bordères en de slotklim. Maar zover kwam het niet. De Soulor heeft een brede afdaling waar je snel te rap rijdt! Ik ging iets te enhousiast door de 2e bocht van de afdaling. Ik had twee keuzes: ofwel remde ik volop en knalde ik tegen een rots, ofwel stuurde ik rechtdoor. Ik koos voor optie2. Gevolg: ik reed over een grote steen en klapte met een snelheid van om en bij de 80km/u tegen de grond. Ik ving de klap eerst op met mijn helm en dan met mijn heup. De helm volledig gebarsten... Lichamelijke schade: zware verstuiking van de heup, diepe vleeswonde rechterelleboog en nog enkele oppervlakkige wonden. Ik werd overgebracht naar het ziekenhuis van Lourdes waar mijn rechterelleboog genaaid werd en röntgenfoto's van m'n heup werden genomen. Daaruit bleek dat ik - wonder boven wonder - niets gebroken had. Enkel kon ik amper wandelen, want mijn heup kreeg wel een geweldige klap te verwerken. Kga nu sebiet even fietsen om te kijken wat dat geeft.

Jammer van de apotheose, direct mijn 4e val van het seizoen... Nuja, koersen is vallen en opstaan, dat weet ik al langer dan vandaag. Terugvechten is het beste wat ik nu kan doen. Op 19 augustus is er het Belgisch Kampioenschap in Laarne. Voor het 6e jaar op rij een biljartvlak BK-parcours voor mij. Daarna is er de Giro della Vallé d'Aosta (28/08 - 02/09) in Frankrijk en Italië, een rittenkoers over 6 dagen in de Alpen. Eerst wil ik lichamelijk terug de oude (of de nieuwe) zijn. Daarna zien we wel.

Zo, tot hier dit ultralange verslag na een afwezigheid van een goede maand,

Groetjes,

Fabrice